‘In stilte, presentie en focus ontstaat ruimte voor verbinding en groei’
Afgelopen jaar nam ik weer deel aan het Premium Programma Verbindend Leiderschap van Leiderschapsdomeinen. Dit keer draaide alles om het vinden van mijn sweet spot van persoonlijk leiderschap. Dé plek waar denken, doen en zijn samenkomen. Een plek waar ik optimaal gedij, afgestemd op wat op dat moment nodig is.
Als iemand me nu vraagt of ik ooit het gevoel heb ervaren van het vinden van mijn sweet spot, kan ik inmiddels volmondig ‘ja’ zeggen. Tegelijkertijd was die ervaring zo krachtig én intens, dat ik er bewust voor koos om mijn afronding van het programma tijdens het Inspiratiefestival begin 2024 aan mij voorbij te laten gaan.
Nu is het moment daar om mijn leerervaringen en enkele voorbeelden te delen. Ja, ook die krachtige en intense. Ze laten zien hoe mijn sweet spot, als een soort kompas fungeert in vanalles wat ik doe.
Een voortdurende ontdekkingstocht in leiderschapsontwikkeling
Is die sweet spot een permante staat? Voor mij niet. Het is een voortdurende ontdekkingstocht waarbij ik blijf groeien: door te oefenen, te leren en soms ook stappen terug te zetten of vallen. Elke ervaring draagt bij aan mijn ontwikkeling en daar bouw ik op voort. Ik neem je daarom kort mee in eerdere bewegingen vanuit de opleidingen Verbindend Leiderschap: begin bij jezelf en doe het samen. Wil je meer weten? Klik dan op de links hieronder.
- ‘Ik en de ander’ naar ‘Ik én de ander’
- Van ‘stellen’ naar ‘vragen stellen’
- Directief én non-directief
- Dat volgt nu – ontdek het vervolg hierna
Een moment van reflectie bij de kastanjeboom
Tijdens een van onze intervisiebijeenkomsten van het Premium Programma in juni 2023 gingen mijn buddy Bas en ik samen wandelen. Op enig moment trok een immense kastanjeboom me enorm aan. Het was voor mij een moment van pure rust, waar vertraging en verstilling vanzelfsprekend waren.
Die innerlijke stilte lijkt altijd in mij aanwezig te zijn. Alhoewel, ook regelmatig overstemd door andere geluiden, zaken en alledaagse gedachten. Maar, nooit volledig verloren.
Deze ervaring zette me aan het denken.
In die stilte ontdek ik de schoonheid van het ‘hier en nu’. Ik hoor intenser, zie scherper en voel dieper. Dat geeft niet alleen ruimte aan mezelf, maar ook aan anderen. Het opent ook de deur naar de onderstroom, die voor ons niet altijd direct zichtbaar is. Vergelijkbaar met bomen die onderling via hun wortels communiceren en zo met elkaar verbonden zijn.
Vertragen en verstillen als essentiële elementen
Bij die boom besefte ik mijn sweet spot van persoonlijk leiderschap:
Daar waar vertragen en verstillen samensmelten met directieve en non-directieve leiderschap. Dé plek waar denken, doen en zijn samenkomen en ik optimaal gedij, afgestemd op wat op dat moment nodig is.
Zoals de aarding die ik voel in de natuur: het contact, de verbondenheid met waar, wat en wie ik op dát moment ben en wat zich aandient. Het is op die momenten dat het beste in mij naar boven komt en ik mij in mijn sweet spot bevind.
Het pad naar mijn sweet spot
Hoe bereik ik die sweet spot? Die plek die in de natuur vanzelfsprekend lijkt te zijn. Hoe doe ik dat? Dat begint met iets heel praktisch: elke ochtend wandelen, naar buiten. De buitenlucht, de natuur doet mij altijd goed. Het is gewoon iets wat ik nodig heb.
En verder? Voortbouwend op eerdere leerervaringen: in eerste instantie door ‘vertragen’ en ‘verstillen’ (nog) bewuster toe te voegen aan ieder gesprek. Oefenen, oefenen en oefenen.
Daarbij helpen mantra’s me ook. Zoals: ‘Stilte is het mooiste geluid dat er is’. En de woorden van mijn lieve en wijze vader ‘Stiltje duit eeder miens good’ – Stilte doet ieder mens goed’.
Soms stop ik letterlijk met praten of vraag ik tijd om zaken even te laten bezinken. Ik kijk, voel, luister. Stilte creëert ruimte voor gevoelens en gedachten, zowel van mezelf als anderen. Het is een brug die verbindt en helpt focus te behouden.
Stilte betekent voor mij ook contact maken zonder woorden. Door simpelweg iemand in de ogen te kijken of een hand vast te pakken. Maar er is meer.
Pieken en dalen
Bij een volgende intervisiebijeenkomst (begin december 2023) verdiepten we onze sweet spot door te reflecteren op de pieken en dalen van onze ervaringen de afgelopen maanden.
- Mijn houvastpunt uit mijn dalen: ‘accepteer en beweeg mee’. Ik kies binnen mijn cirkel van invloed en accepteer wat er niet binnen zit.
- Mijn houvastpunt in mijn toppen: vanuit stilte present
- De opbrengst in een notendop: vanuit stilte, presentie en focus ruimte creëren. Ruimte voor verbinding en groei. Voor gedachten en gevoelens, zowel van mezelf als anderen.
‘In stilte, presentie en focus ontstaat ruimte voor verbinding en groei’
Praktische toepassing in gesprekken
Mijn sweet spot fungeert als een soort kompas. Het helpt me bij elke stap die ik zet. Hoewel, sommige momenten succesvoller zijn dan andere. Het is een voortdurende reis waarbij ik blijf oefenen. Ieder moment is er een om van te leren.
Alle ‘begin’ is onwennig
Een gesprek met een directeur illustreert dit proces treffend. Hij was onaangenaam verrast door een brief die hij en medewerkers vanuit het bestuur ontvingen. Zo’n verrassing is natuurlijk geen fijn gevoel, deel ik. Ik stel vervolgens vragen om zijn gevoel en behoefte te begrijpen. Ik merk irritatie bij hem met de vragen die ik stel. Ik check die irritatie, ja die is er. Gevolgd door de letterlijke woorden: “Dan ben ik nu even stil. Ik wilde je helpen met vragen, maar dat moet ik nu dus even niet doen.” De stilte biedt ruimte. Verrassend genoeg (of juist niet) krijgt het gesprek kort daarna weer een vervolg. De directeur vertelt dingen. Ik vraag of ik een vraag mag stellen of dat hij wil dat ik alleen luister? Beide is voor mij oké. De directeur zegt: “Stel ze maar”.
Deze ervaring benadrukte voor mij het belang om stilte toe te passen tijdens gesprekken en het vinden van juiste moment van stilte, afstemmend op wat de situatie nodig heeft. Als er al sprake is van een ‘juist’ moment. Een voortdurende reis, waarbij elk contact en gesprek anders is.
Innerlijke onrust: een teken om te vertragen
Een mail van een coördinator bracht de nodige innerlijke onrust bij mij teweeg. Ze uitte haar ongenoegen op een zeer uitgesproken manier naar enkele andere coördinatoren. Dat raakte me. Mijn eerste innerlijke reactie was: ‘Zo gaan we niet met elkaar om’. Bij frustratie, irritatie, boosheid, is het wezenlijk om elkaar op te zoeken. Niet via app of mail, maar telefonisch of nog beter, in een persoonlijke ontmoeting.
Na een moment van bezinning belde ik met de enige vertraging de persoon om haar perspectief te begrijpen. Ik begreep haar frustratie en deelde ook mijn behoefte hoe we met elkaar omgaan, op een respectvolle manier.
De bezinning, de vertraging, hielpen me om te midden van die innerlijke onrust helderheid te krijgen. Het gaf me de mogelijkheid om de situatie vanuit verschillende perspectieven te bekijken en sturing te geven.
De kracht van vertraging, verstilling en verbondenheid
Het vinden én ervaren van mijn ultieme sweet spot van persoonlijk leiderschap kwam onverwacht en met een diepe impact. Een krachtig en intense ervaring aan het einde van het jaar. Dat mijn eigen moeder zo’n rol zou spelen, had ik nooit kunnen vermoeden. ‘Mien meurderke’ gaf letterlijk en figuurlijk uiting aan vertragen én uiteindelijk compleet verstillen. In een tijdsbestek van een week moesten we definitief afscheid van haar nemen. De wereld stond als vanzelf stil, zonder vraag of opgave, maar als een onontkoombare realiteit.
‘Vertraag, verstil en verbind betekenisvol’
Wat maakt deze gebeurtenis, te midden van alle verdriet en gemis, lach én traan, toch tot een ultieme sweet spot ervaring? Hoe bijzonder is het om juist dan de rust en kracht te vinden om samen met elkaar alles te regelen. Verbondenheid in alle haarvaten te ervaren. Ideeën en oplossingen ontstonden ogenschijnlijk als vanzelf. Met meerwaarde die we van tevoren niet had kunnen bedenken. En voor mezelf sprekend: ik durfde dingen te doen waarvan ik altijd dacht dat ik ze nooit zou kunnen of zou doen. En misschien is het niet eens durven of moed hebben, maar vooral mezelf gunnen. Met een rust en kracht die ik nog nooit eerder zo intens had ervaren, als vanzelf afgestemd op wat op dat moment nodig was. Denken, doen én zijn kwamen in deze tijd natuurlijk samen.
Keuzes maken binnen cirkel van invloed
Mijn afrondend verhaal over mijn sweet spot van persoonlijk leiderschap zou ik oorspronkelijk delen tijdens het Inspiratiefestival (februari 2024). Echter, ik voelde dat de essentiële elementen, vertraging, verstilling en verbinding, op dat moment nog te vers en emotioneel beladen waren. Ik had niet de behoefte om eventuele overweldigende emoties in een groepssetting te delen. Ik koos ervoor om mezelf toe te staan wat ik nodig had: de ruimte om mijn gevoelens op mijn eigen tempo te verwerken.
Ik nam mijn mede-afronders, waaronder mijn buddies Bas en Charles, en ook mijn coach Ine, vóór het Inspiratiefestival mee in die keuze. Haar woorden koester en deel ik graag: “Het klinkt als een zorgvuldig genomen besluit. Jezelf de ruimte geven om het op jouw manier te doen. Je tijd te nemen. Je keuze toelichten en anderen meenemen in je proces. Goed geluisterd dus naar je behoefte om te vertragen en te verstillen. In verbinding te zijn met jezelf en met wat kloppend voelt voor jou.” Zoals Frans Wilms, oprichter Leiderschapsdomeinen het treffend zegt: ‘Groeien in leiderschap. Begin bij jezelf.’
Hoe helpt die sweetspot in de praktijk? Wat brengt het me?
Mijn sweet spot is dé plek waar ik het beste van mezelf kan zijn én kan geven. Daar ben en maak ik optimaal verbinding, zowel met mezelf als met anderen. Het biedt mij een bijzondere balans tussen rust, energie, kwetsbaarheid en kracht. Het opent deuren voor diepere gesprekken en het leggen van betekenisvolle verbindingen. Door het ‘juiste’ moment van vertragen of verstillen te vinden – om actief te luisteren – en door het hanteren van directieve en non-directieve benaderingen. Net zoals water dat altijd zijn weg vindt.
Er ontstaat ruimte voor mijn eigen gedachten en gevoelens, én die van anderen. Hierdoor kunnen we samen zorgen, uitdagingen, dilemma’s, wensen, belangen en behoeften verkennen op een nog dieper niveau. Het biedt ruimte om te ontdekken wat mensen werkelijk beweegt en hoe we voor elkaar van betekenis kunnen zijn.
Ik nodig je van harte uit jouw sweet spot van jouw persoonlijk leiderschap te ontdekken en te blijven groeien.
Vanaf het gedeelte over bomen communicatie, had je me!
Nieuwsgierig!
Dank je wel voor je reactie! Ja, dat vind ik ook een prachtig reflectie moment!
Leuk je reactie Natasja! Als je meer wilt weten, bel, app me. Spreken we eens af. Wie weet wandelend 🙂
Laat een reactie achter